Sıcacık bir milonga...:)

Bugün yine bir milongaya gitme hevesim vardı..
Durduramıyorum bugünlerde bu moodumu...:)
Öncesinde  de bir arkadaşımla görüşecektim...Biraz  sohbet ve arada iş de konuşacaktık...
Geyiklerin rengini de seçecektik tabi konuşmalarımızda...Renk seviyoruz da....:)
Konu döndü dolaştı müziğe geldi...Gelmezse olmazdı zaten!!
Kendisinin öyle besteleri var ki-senfonik filan-, manyak mı dedirtecek cinsten.
İlk dinlediğimde  bestelerinden birini, bunu benim arkadaşım mı yapmış diye düşünmüştüm...
Pek gururlanmıştım; bana ne oluyorsa artık...:D
Kendisi de bir o kadar mütevazi....O kadar ki, sözcükler yetersiz...
Şunu gördüm hayatta; cidden çok yetenekli insanlar, asla ukala olamıyor...
Olamıyor...Çünkü kendi yetenekleri, onlar için o kadar normal ki...Ama dünya için değil!! Fark burada...:)
Neyse, ünlü olduğu zaman, " İşte benim arkadaşım!" diyeceğim...
Kimse karışamaz bana...:))
Bu arada, arkadaşımla şarap içmeyi sevdiğimiz için, klasik mekanlarımızdan birinde buluştuk..Terası olan...:)
Bir de harika bir peynir tabağı aldık yanında elbette..Pek keyifle martıları izleyerek yudumladık anın güzelliğini...Bundan da ötesi yok zaten; anın derinliklerine uzanan yolculukların tınısından ziyade...
Sonrasında, tabi kii  milongaya katılmak istedim...İstemesem şaşırırdım zaten!!
İnsan isteyince neleri yapmaz ki...Yeter ki istesin...İstedikçe de var etsin tüm hayallerini ve sonrasında da gerçeklerini kucaklasın!!
Bazı farklı hatta belki azcık ya da çokça çatlak insanlar-tabi bana göre-, buzlu suya giriyor kışın en soğuk günlerinde örneğin..Sırf istiyorlar diye...:))
".Deli misiniz?? Ne işiniz var buzlu suyun içinde!!" diyesim geliyor..
Bense o buz gibi günlerde, sıcacık içeceklerimle evde piknik yapmayı seviyorum artık...
30 lu yaşların ortaları insanı pek konformist yapıyor, malum.
Gerçi bu buzlu suya girenlerin bazıları anneannem yaşındalar; neyse!! .:)
 Farklılıklar işte; tartış dur!!
Kimileri de var ki,  bambaşka kıtalara yolculuklar yapıyorlar..
Dağların tepelerinde geziniyor, ufacık tekneleriyle okyanusları aşıyor ya da bambaşka faliyetlerle bu dünyaya izlerini bırakıyorlar...
Hayallerini ölümsüzleştiriyorlar belki...Her şey yok olurken hayatta; hayaller hep varoluyor ve yeniden doğuyor...İşte yaşamlarımızın derin çizgisi ve belki de mucizesi...
Anın ötesinde kendimizi bulduğumuz izlere yolculuklarımız...
Bu konu, anın derinliklerini baz alıp ,öyle uzar gider ki, sonu sonsuzluğa açılan bir köprüye bağlanır.. Bu köprüyü de milongamıza bağlayacak olursak, malum güncemiz burada devreye girecek..:)
Tarihi Beyoğlu Binaları'ndan birinin  içinde seyreden bir milongaya katıldımilerleyen saatlerde..
Ne kadar da kalabalıktı  ve görmekten çok keyif aldığım dostlarm vardı...Bu da şahane tabi!! :)
Ve o an farkettim ki, bir milongada beni çok mutlu eden  şeylerden ve önemlilerinden biri, derin  diyaloglar kurabileceğim insanlar olması ve dostlarımla keyifle  geçirdiğim zaman dilimlerinde dansı, müziği ve yaşamı paylaşmak aslında.."
Eşi benzeri yok bu keyfin ve zaman merhumunu ortadan kaldıran cinsten bir tat sunuyor insana...
Keyif de paylaşıldıkça artıyor elbette..
Gerek sohbet yönünde, gerek dans yönünde çok tatmin edici olan bu sıcacık milonganın sonunda ise, Norah Jones parçaları çaldı  ve tüm ruhuma işledi kesinlikle!!!
Elbette Amelie filminin müziklerinden bir tanesi de ruhsal, fiziksel, duygusal tüm boyutlarda darma duman etti  beni sanırım...:) O kadar olağanüstü ki çünkü; sadece akışkan olmak istedim!!
Şunu da düşünmeden edemedim..Yıllar geçiyor, tüm bulunduğumuz ortamlardan, yaptığımız aktivitelerden, sohbet ettiğimiz insanlardan geriye ne kalıyor...
"Gerçeklikleriyle varolan ve ışıltılarıyla varolan gerçek dostlarımız.."
.Enteresandır ki, ilk anda ısınıyoruz onlara...Çünkü onlarla ortak dili konuşmak hayatın en kolay diyaloglarından biri...Bunu yaşamak güzel ve hep rastlaşmak da...İşte, o yüzden bazen,  o ışıltılar için yaşıyoruz..
 Ve umuyorum, gözlerimizdeki ışıltı, hayat boyu devam edecek nitelikte bize hizmet eder...:)
Çünkü ışıltısız bir yaşam, nefessiz bir soluğa benzer!