Ne kadar da enteresandır,
Tango yapıp da aşk acısı çekmeyen, aşkın içinde bulutlara uçuşmayan, olağanüstü bir enerjiye, motivasyona kapılmayan, arada hüznün içinde yıkılmayan ya da bir hareketten - ya da hareketsizlikten - ötürü birilerine kızmayan, kırılmayan, sebepsiz görünse de içinde sebep bulup çılgınca sevinmeyen, arada iyi mi kötü mü ne yönü olduğu bilinmez bir halde çıldırmayan, bazen dinginliğin boyutlarında gezinmeyen, sıkça yükselmeyen, coşkudan patlamayan, kıskançlık krizine kapılmaya izin verirse bunun içinde boğulmayan, ortam hoşuna gitmediği anlarda sıkılmayan, daralmayan, sevdiği atmosferlerden ve iyi dansçılardan büyülenmeyen, rondada yeri paylaşamayanlara ya da sadece öyle bir tipleme olduklarından ve onlardan pek haz etmediklerinden bazılarına gıcık kapmayan, sevdiği bir tandada uçmayan, bazen de fazla uçup yere çakılmayan ve tüm duygu düşünceleri üst üste, tekrar tekrar yaşayıp da hala tangoya devam etmeyen, etmek istemeyen pek az insan vardır...
Bu dansın, müziğin ve dünyanın büyüsü biraz da ve çokça bu duygulardır işte ve onları yaşayış hallerimizinin hepsinin bütünüdür!
Yani insanı daha da insan yapan tüm olumlu, olumsuz duygularla yükselen bir boyuttur bizim içinde uçuştuğumuz dünya...
O halde pek güzel tandalarla ilelebet süzülmelere, sıkça uçuşmalara, arada durulmalara ve hayat boyu aşk içinde yaşamaya dostlar...
Bir de son olarak şunu diyeyim;
Duyguları yaşama ve onların üstesinden gelme "master"ı olmak isteyen herkes mutlaka Tango öğrensin!